H βροχή στη ζωγραφική με στίχους του Σαίξπηρ

«Με αγέρα και βροχή…» περάσαμε τις προηγούμενες ημέρες…

…επειδή, λοιπόν, έβρεχε καθημερινά, μέρα και νύχτα, αυτές τις ημέρες, θυμήθηκα το στίχο του Σαίξπηρ «έβρεχε η  βροχή, βροχή καθημερινά» («rain it raineth every day») από τη ρομαντική κωμωδία «Δωδέκατη Νύχτα» ή «Ό,τι θέλετε» που θεωρείται ότι γράφηκε γύρω στα 1601-1602.

Ο στίχος «rain it raineth every day» αποτελεί και τον τίτλο  έργων Βρετανών  ζωγράφων, που εμπνεύστηκαν από το έργο του Σαίξπηρ. To μοτίβο της βροχής επαναλαμβάνεται στο τραγούδι, που λέει στο τέλος του έργου ο Γελωτοποιός (Fest). Σας παραθέτω το τραγούδι σε μετάφραση του Βασίλη Ρώτα. 

Σαίξπηρ Έργα, Δωδεκάτη Νύχτα-Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας. 

Μετάφραση Βασίλη Ρώτα, α΄ έκδοση Ίκαρος, Αθήνα 1949.

Σαν ήμουν ήμουν κούτσικο μωρό
Με χάι χάι μ’αγέρα και βροχή
Τρελό’μουνα κι ανήξερο
Κι έβρεχε η βροχή, βροχή καθημερινά

Μα κι όταν εμεγάλωσα καλά

Με χάι χάι μ’αγέρα και βροχή

Χαμίνια κλέφτες ποιος βοηθά

Κι έβρεχε η βροχή, βροχή καθημερινά

Κι όταν, αλί μου, μπήκα σε παντρειά

Με χάι χάι μ’αγέρα και βροχή

Με τον καβγά δεν πρόκοψα

Κι έβρεχε η βροχή, βροχή καθημερινά

Το βράδυ πάντα πλάγιαζα βαρύς

Με χάι χάι μ’αγέρα και βροχή

Μπεκροπαρέα ολημερίς

Κι έβρεχε η βροχή, βροχή καθημερινά

Πάει καιρός που πιάστη η πλάση αυτή

Με χάι χάι μ’αγέρα και βροχή

Κι ας πάει, το δράμα τέλειωσε

Πρόθυμοι για σας εδώ καθημερινά

   Ας δούμε τις απεικονίσεις του στίχου «Έβρεχε η βροχή, βροχή καθημερινά» από τρεις Βρετάνους ζωγράφους, του Norman Garstin (1847-1926), του Leonard Campbell Taylor (1874-1969) και του George Frederic Watts (1817-1904).

Norman Garstin (1847-1926), «Έβρεχε  βροχή, η βροχή καθημερινά «. 1889. Penlee House Gallery and Museum. Στην προβλήτα του Penlee της Κορνουάλης μία βροχερή ημέρα! Μία μητέρα με παιδί σε πρώτο πλάνο.

Ο πίνακας του Garstin μου θύμισε τον παρακάτω πίνακα του Αμερικανού Childe Hassam, που απεικονίζει μία βροχερή ημέρα σε δρόμους της Βοστόνης.

Childe Hassam (1859-1935), Βροχερή ημέρα. Βοστόνη. 1885.  Toledo Art Museum. Μία μητέρα και το παιδί της στη βροχή.

Δύο γυναίκες σε περισυλλογή και ονειροπόληση, που βρίσκονται στο εσωτερικό μίας Βικτωριανής εξοχικής κατοικίας μία βροχερή ημέρα, απεικονίζει ο πίνακας του Leonard Campbell Taylor.  Η μία στέκεται στο παράθυρο και κοιτάζει το μουντό τοπίο, κρατώντας ένα βιβλίο, ενώ η άλλη ονειροπολεί έχοντας στην αγκαλιά της μία γάτα, καθισμένη αναπαυτικά στην πολυθρόνα. O τίτλος υπονοεί  ότι βρέχει καθημερινά για μέρες.

Leonard Campbell Taylor (1874-1969), «Έβρεχε η βροχή, βροχή καθημερινά». 1906. 

Κατά κάποιον τρόπο ο πίνακας του Taylor μου θύμισε την ατμόσφαιρα του παρακάτω πίνακα του Αμερικανού Fr. Weston Benson. Στη σκηνή διακρίνουμε μόνο μία νεαρή γυναίκα να κάθεται αναπαυτικά και να διαβάζει μπροστά στο τζάκι. Το παράθυρο μόλις που διακρίνεται στο βάθος του δωματίου…

Frank Weston Benson (1862-1951), Μία βροχερή ημέρα, 1906. Chicago Art Institute.

Τέλος, ένας ακόμα πίνακας για τη «βροχή, που έβρεχε βροχή καθημερινά» του Προραφαηλίτη George Frederic Watts (1817-1904).

George Frederic Watts (1817-1904),  «H βροχή έβρεχε βροχή καθημερινά», 1883.

 Αννα Αγγελοπούλου 

Norman Garstin, Η βροχή που βρέχει καθημερινά

Child Hassam, Βροχερή Ημέρα. Βοστόνη.

Leonard Campbell Taylor, Η βροχή που βρέχει καθημερινά

Fr. W. Benson, Μία βροχερή ημέρα

George Frederic Watts, H βροχή που βρέχει καθημερινά